[witrek]

Zespół grający moelodyjną, lecz przy tym zatracającą o banał odmianę heavy rocka.

Powstał w roku 1982 w Szydłowcu niedaleko Radomia, utworzony przez Andrzeja Siewierskiego, Leszka Żelichowskiego, Dariusza Grudnia i Marcina Grochowalskiego.
Już w roku następnym (1983) zakwalifikowali się do Ogólnopolskiego Turnieju Młodych Talentów, na którym ex-aequo z zespołem Klaus Mitffoch wywalczyli drugą nagrodę, bo pierwszej nie przyznano i mozliwość odbycia sesji nagraniowej.
Cztery piosenki, jakie wówczas grupa Azyl P. zarejestrowała, ukazały się na dwóch nierównych singlach "Chyba umieram", "Twoje życie" na tym lepszym singlu i "Kara śmierci", "Och Lila" ten gorszy. Pierwsza i ostatnia z wymienionych piosenek stały się w roku 1984 sporymi przebojami na rodzimej scenie muzycznej.
Już z nowym gitarzystą Jackiem Perkowskim, który zastąpił Leszka Żelichowskiego zespół Azyl P. sporo koncertował, występując między innymi na łódzkim Rockowisku, wrocławskim Rocku Na Wyspie, festiwalu w Jarocinie 84' i Rocku Nad Bałtykiem w Kołobrzegu.
Właśnie fragmenty tych koncertów, a także koncertu w warszawskim Klubie Park, znalazły się na debiutanckim albumie zespołu zatytułowanym po prostu Azyl P. z roku 1985. Repertuar płyty oparty był na utworach z singli, a spośród nowych kompozycji największą sławę zdobyła przedstawiona aż dwukrotnie infantylna "Mała Maggie", zresztą wsparta często emitowanym teledyskiem. Właśnie to nagranie grupa wykonałą podczas koncertowej gali telewizyjnego programu "Przeboje dwójki" we Wrocławiu, oczywiście pokazanej w telewizji.
Rok później w 1986 Azyl P. wydał drugi album Nalot. Płyta brzmiała lepiej, zawierała cięższy, staranniej dobrany materiał, ale już mniej nośny repertuar, tak że na listy przebojów i to wcale nie w górne rejony trafiło tylko nagranie "Och Alleluja!". Złe przyjęcie albumu Nalot i komplikacje zdrowotne jednego ze członków położyło kres istnieniu zespołu.
Dyskografię Azylu P. uzupełnia singiel z dwoma nagraniami "I znowu koncert", "Nic więcej mi nie trzeba", oraz składanka kaseta Nasz jedyny świat z roku 1995, zawierająca jednakże nagrania głównie z drugiego longplaya.
Po rozpadzie zespołu, Perkowski wykazywał olbrzymią aktywność, przewijając się przez Harley Davidson, zespół Kayah, De Mono, Kobranockę, T. Love, oraz Atrakcyjnego Kazimierza i Cyganów. Natomiast Grudzień występował w zespole IRA, z którą nagrał płytę IRA.
Andrzej Siewierski w roku 2007 nagrał swoją solową płytę zatytułowaną Samotny żagiel.

Najgorsza wiadomość dla fanów tej legendarnej polskiej grupy miała dopiero nadejść... w piątek 28 grudnia 2007 roku lider Azyl P. Andrzej Siewierski popełnił samobójstwo, rzucając się pod koła pociągu, to kolejny świetny wokal z lat 80', który nie zaśpiewa nam już nic.
Przedstawiciele Fundacji "Jest Jeszcze na Ciebie czas" im. Andrzeja Siewierskiego w rocznicę śmierci autora "Małej Maggie" zapalają świeczkę na jego grobie w Kowali nieopodal Radomia.

Obecni członkowie:

Dariusz Grudzień – gitara basowa (od 1982)
Marcin Grochowalski – perkusja (od 1982)
Bartek Jończyk – gitara (od 2015)
Maciej Silski – śpiew (od 2016, gościnnie)

Byli członkowie:

Andrzej Siewierski – śpiew, gitara (1982–2007, zmarł w 2007)
Leszek Żelichowski – gitara (1982–1984)
Jacek Perkowski – gitara (1984–1986, 2015–2016)
Jarosław Szlagowski – perkusja (1986)
Marcin Czyżewski – śpiew, gitara akustyczna (2015–2016)

Albumy:

1985 Azyl P.
1986 Nalot
1995 Nasz jedyny świat
2005 Życie na topie 1983-1988
2007 Samotny żagiel (Andrzej Siewierski)
2012 Nalot (+ bonusy)
2017 Azyl P. i przyjaciele (koncert w Trójce)

Ważniejsze nagrania:

1985 Twoje życie
1985 Mała Maggie
1985 Och, Lila
1985 Kara śmierci
1986 Och alleluja!
1986 Nasz jedyny świat

współredagowali witrek/ejtismen


źródło:własne materiały

[ejtismen]

Zaliczam się do tej grupy fanów, którzy starają się pamiętać o Andrzeju! Kilka dni temu wybrałem się na jego grób do miejscowości Kowala niedaleko Radomia.

[ejtismen]

Takie oto zdjęcie-karykatura z roku 1984 i z boku fajne hasełko o zespole